لاریجان چجور جایی است

لاریجان چجور جایی است

لاریجان چجور جایی است

لاریجان یکی از بخش‌های شهرستان آمل محسوب می‌شود و به عنوان جنوبی‌ترین منطقه مازندران در همسایگی پایتخت کشور جای دارد.

این بخش از نظر وسعت یکی از بزرگترین مناطق کشوری است که مساحت تقریبی یک هزار و 800 کیلومتر مربع را داراست.

لاریجان از گردنه‌های امامزاده هاشم (ع) آغاز شده و به دو راهی بلده منتهی می‌شود و فاصله آن تا پایتخت کشور حدود 50 کیلومتر است.

این منطقه از شمال به سلسله جبال البرز و شهرستان نور و از ضلع جنوبی به محدوده فیروزکوه (استان سمنان) و از ضلع غربی به مشاء شهرستان دماوند در استان تهران و در ضلع شرقی به سر حداد بلده و جنگل‌های آمل متصل می‌شود.

لاریجان در تقسیمات کشوری شامل دو شهر رینه و گزنک به همراه 70 روستا و آبادی به مرکزیت گزنک است. منطقه زیبا و پرجاذبه لاریجان به لحاظ در برداشتن جاذبه‌های طبیعی و تاریخی یکی از مناطق اسطورهای ایران زمین محسوب می‌شود که نمونه‌ای از آن قله دماوند، پارک ملی لار، آبهای معدنی و آب گرم، نقش برجسته شکل شاه، قلعه ملک بهمن، آبشار شاهاندشت، دشت شقایق و غارهای دستکنده کافر کلی است.

جاده هراز

محور مواصلاتی و جاده شریانی هراز یکی از پرترددترین و شلوغ ترین جاده‌های کشور است که یکی از جاده‌های اصلی و نزدیک‌ترین مسیر ورودی مسافران و گردشگران از پایتخت کشور به مازندران و دیگر استان‌های شمالی است.

این جاده از وسط بخش لاریجان مازندران عبور می‌کند و با گذر از مسیر 100 کیلومتری لاریجان را به دو قسمت تقسیم می‌کند.

سالانه بیش از 15 میلیون مسافر برای ورود به مازندران و سایر شهرهای شمال از این جاده تردد می‌کنند.

این محور به دلیل مناطق ییلاقی، گردشگری، تاریخی، طبیعی و دست‌ساخته‌ها از زیباترین و تاریخی‌ترین جاده‌های دنیا است که به انتخاب مردم کشورمان در سال 89 زیباترین جاده ایران اسلامی انتخاب شده است همچنین جاده اتومیبل‌رو هراز در سال 1342 بهره‌برداری شد.

در این محور و در محلی به نام «تنگ بند بریده» آثاری از راه باستانی ری به آمل به چشم می‌آید که این نشان از آن دارد که حداقل از زمان ساسانیان محور هراز به عنوان یک جاده مستقل بهره‌برداری می‌شد.